زاویۀ زیست

سلام 

از همه دوستان عذرخواهی می کنم که بی خبر رفتم. اوضاع مساعدی نداشتم حتی برای نوشتن همین چند خط. ناچار شدم به یکباره مطالب وبلاگ رو از دسترس خارج کنم. هر زمان اوضاع روحیم مساعد شد و برگشتم حتما آدرس جدید رو براتون میگذارم.

باز هم عذرخواهی منو بپذیرید و برام دعا کنید.

زاویۀ زیست ...

دقت کردین تا یه ماه پیش داشتم کتاب برف بهاری رو می خوندم و هی غر میزدم، حالام که همش خبرای برف پاییزی همه جا پیچیده بازم مدام دارم غر میزنم. روزی که اینجا هم برف بیاد چه غرستانی بشه این وبلاگ. از حالا گفتم که برای شنیدن غر آماده باشین خب.

زاویۀ زیست ...

حواسم بود، حواسم بود، یهو حواسم نبود. کلم پلوی نازنینم سوخت. 

با زندگیمم همینجوری تا کردم فکر کنم.

زاویۀ زیست ...

امروز، روز جهانی «نه» به خشونت علیه زنان است. مسلما با گفتن این عبارت همه به یاد ضرب و شتم مردان علیه زنان خواهند افتاد. اما همانطور که در سال های اخیر، مصداقِ مفهوم خشونت را فقط ضرب و‌شتم نمی دانند و آن را به درستی به خشونت های کلامی و عاطفی و... تعمیم می دهند. باید بدانیم که خشونت علیه زنان فقط توسط مردان اعمال نمی شود. به جرات می توان گفت،پیش و بیش از آن، این خشونت توسط خود زنان به همجنسشان اطلاق می گردد. تا زمانیکه زنان بسیاری از آنچه که خود در چنته دارند، حق دیگر زنان تلقی نمی کنند، تا زمانیکه زنان دشنام های جنسی نصیب یکدیگر می کنند، تا زمانیکه زنان با عبورشان از زندگی زنی دیگر، وی را نادیده می گیرند، تا زمانیکه زنان، زنان دیگر را یک «دیگری» میدانند که هر لحظه درصدد شکار است، به مردان چه باید گفت؟ این طرز تفکر، از هر زنی یک «دیگری» ناشناخته، مرموز و خیانتکار جز حیث وجود زنانه خود، خواهد ساخت. از این روست که نمی توان از مردان انتظار داشت خشونت علیه زنان را که طعم بخشی از قدرت ساختگی را به آنها می چشاند کنار بگذارند. زنان، حتی پیش از مردان باید خشونت علیه همجنس خود را متوقف کنند. ای زاویۀ زیست ...ادامه مطلب

کی ته می کشد؟ لذت گرفتن دستانت در ترافیک های طولانی تهران. فکر گرفتن دستانت در ترافیک های ای کاش هرگز تمام نشدنی تهران. هنوز پابرجاست. ترافیک را نمی گویم. 

زاویۀ زیست ...

خب بالاخره این سرما و تب و لرز کاری کرد که فشار مبارکمان به عدد ۷ سقوط کند و شب پیش یک ساعتی را در بستر درمانگاه بگذرانیم و از راه سِرُم تغذیه بنماییم. عدد ۷ قبلترها خوش یمن نبود؟!

زاویۀ زیست ...

پس کی این سرماخوردگی لعنتی تموم میشه.

زاویۀ زیست ...

بعد از ده سال تلاش و درس خوندن به عموی گرامی گفتیم حالا که آس و پاس افتادیم گوشه خونه، شما یه لطفی بکن یه کار واسه ما جور کن، ماشالا این مملکت که سر تا پا رابطه اس نه ضابطه، خب بزار مام یکیش باشیم، حداقل از گشنگی تلف نشیم. بعد از سه ماه میگه کار مرتبط به رشته ات نتونستم جور کنم پاشو بیا دفتر خودم،امور مالی رو اداره کن. حالا خدا شاهده من از دست همین ریاضی لعنتی پناهنده شدم به علوم انسانی هااااا. الان دقیقا دو روزه به غلط کردن افتادم. نه که فکر کنین از نخوندن ریاضی باشه ها، به غلط کردن افتادم که اصلا چرا به عموی گرام سپردم واسه کار. بابا اگه میخواستم و بلد بودم حسابداری کنم که می رفتم ریاضی می خوندم. قشنگ الان توی یه ده تن گل گیر کردم. تازه اکسل هم حرفه ای بلد نیستم. برم بمیرم دیگه. زاویۀ زیست ...ادامه مطلب

از رفتن می ترسم. از ماندن هم. چه باید کرد؟

زاویۀ زیست ...

چند وقت پیش که داشتم این پست افرا(پیشنهاد کار) رو می خوندم یاد اولین کاری که خودم انجام دادم افتادم. خب افرا نوشته، برای بچه هاش تعریف می کنه که اولین کار اصلیش تایپ بوده. من باید به بچه هام بگم اولین کار اصلیم بارکدگذاری بوده. تعجب کردین یا یاد فیلم بارکد افتادین؟! بارکدگذاری کتاب ها به عنوان کار دانشجویی. اگر یه زمانی راهتون به مخزن نفیسِ کتابخونه ادبیات دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران افتاد، اگه لای کتاب ها رو باز کردین و یه خط باریکِ سیاه و سفید دیدین که چسبیده به برگه های ابتدایی یا انتهایی کتابها، بدونین که من اون بارکدها رو گذاشتم. نمی دونم چند هزار جلد کتاب بود. اما می دونم پوست انگشت هام کاملا کنده شد وقتی دو ماه، برچسب بارکدها رو می کندم و میزاشتمشون لای جرز کتاب. کلا دستم به خاک حساسه و همینجوری که کتابها رو ورق می زنم هم پوست دستم میفته چه برسه به اون موقع. خیلی کار سختی بود، چون مخزن نفیس بود و خیلی از کتاب ها بسیار قدیمی بودند، باید مراقب بودی که برگه های پوسیده کنده یا پاره نشن. بعد از اینکه کلاس هام تموم می شد، اول می رفتم کتابخونه و کتاب هایی که اون روز استا زاویۀ زیست ...ادامه مطلب